Laat de platinaglanzende energie je vervullen!

Laat de herfstwind door je heen blazen, en laat de (denkbeeldige) regen als een douche door je heen stromen. Wat laat er los, en wat blijft er? Wat zijn de toeters en bellen, en wat is je kern, je skelet? Je 'essentie'? Vul jezelf met stralend, schitterend platinaglanzend licht, via je kruin naar beneden. En weet dat alle rommel opgeruimd wordt wanneer je hier iedere dag vijf tot tien minuten op mediteert. Open jezelf voor de energie van dit moment, die sterk opbouwt. Geef je over.

Een mooie voorbereiding voor de trancereis vrijdag de 23e. Wees welkom, wees gezegend!

De herfst blaast een nieuwe trancereis naar je toe!

Samhain is alweer voorbij. Over een week of zes zijn we in de donkerste tijd beland. Nu dus midden in de herfst. De boomblaadjes sterven in schoonheid - wat een kleurenpracht! Tot nu toe houdt het seizoen zich nog in. Geen woeste stormen, afvallende takken en stromende regen. Toch is het nu de tijd van de Schorpioen, de meedogenloze zelfonderzoeker die heftigheid niet schuwt, tot aan de ervaring van de (sjamanistische) dood toe.

Over twee weken is de volgende trancereis. We zullen dan alweer een stukje opgeschoven zijn op het Wiel. Van diepe waterkracht naar doelgerichte vuurkracht - en dan bedoel ik niet James Bond. De oogst van het zelfonderzoek en/of de zelfontdekkingen van de afgelopen tijd wordt door Boogschutter omgezet in zaad voor de toekomst: hoe staat het nu met mij? Waar wil ik heen? Waar richt ik mijn pijlen op? Op 23 november zitten we op het snijvlak van deze twee krachten, water en vuur, introspectie en doelen stellen en behalen. Dit zal dan ook het thema zijn van de trancereisavond.
Hoe is het met jouw ontdekkingen van de afgelopen tijd? Wat heb jij laatstelijk onder ogen gezien? Wat krijg je steeds maar weer van anderen te horen dat je niet begrijpt? Als je dat een beetje in kaart hebt zullen we de reis naar de toekomst aanvangen: Hoe kun je je nieuwe inzichten inzetten opdat ze je verrijken en versterken? Wat heeft je onderbewuste voor creatiefs voor je in petto? Wat wil jij de komende maand bereiken, en hoe kun je dat doen?

Je bent weer van harte welkom op 23 november vanaf 19.45 uur in het Hortus Huys, Grote Kruisstraat 3 in Groningen. Als je komt is het zinvol om van tevoren bovenstaande vragen door je heen te laten gaan. Misschien droom je er al over, of maak je dingen mee die je in dit kader kunt plaatsen. Ik hoop je dan te ontmoeten!

Samhain - de doden bezoeken ons

In de tijd dat de dagen korter worden, de wind killer en de zon zwakker, de bladeren vallen en de vuren weer ontstoken worden, worden we ons meer bewust van de eindigheid van alles. Van onze sterfelijkheid.
En dus is dit een mooi moment om stil te staan bij de dood, en bij degenen die al gestorven zijn. We dragen ze in ons mee, onze voorouders. Heel letterlijk: in ons DNA. En ook op andere manieren: door de verhalen die ons verteld zijn over ze, of hoe we ze zelf hebben meegemaakt.

Welke doden spelen een rol in jouw leven? Wie is er gestorven die belangrijk voor je was? Dit kan een mens zijn, maar ook een dier. Persoonlijk heb ik nogal wat dieren begraven die veel voor me betekend hebben. Primo, de hond die er al was toen ik geboren was, en die mijn beste vriend en vertrouweling was. Sproen, het gekke hondje dat niets wilde leren. Slootje, de poes die de verdrinkingsdood overleefde en die bij de buren de bakken leegat terwijl ze alle katten uit onze tuin mepte.
Later, toen ik op mezelf woonde kwamen daar nog een aantal katten achteraan: Nietes, die wegliep. Jaren later zag ik hem tevreden in een vensterbank liggen, vier straten verderop. Goed voor hem! En Welles, z'n broer. Altijd zorgend, altijd beschermend, en overleden aan verpeste nieren. Een geweldig jager. Meneer Josefien, die zo heette omdat ik er pas achter kwam dat het een meneer was toen hij al aan de naam Josefien gewend was. Was wel een echte nicht. Of dit nu door de naam gekomen is? Een geweldig aanhankelijk katje dat het liesfst onder m'n trui woonde. Ook hij is gestorven aan kapotte nieren. En Koos, een vrouwtjespoes. Zwaar vervuild, uitgehongerd en getraumatiseerd bij me gekomen, en toch weer helemaa gezond geworden. Een eigenwijs tiepje met sterke voorkeur voor varkenslever. Gestorven aan een agressieve bacterie in het hart. En uiteindelijk Yorgos en z'n spring in het veld van een zusje, de eerste raskatten. Prachtige blauwe russen. Helaas is zij maar een jaar geworden, en Yorgos, de meest eigengereide kater die ik ooit heb meegemaakt, niet ouder dan acht. Ze zijn allebei een nare dood gestorven. Ik dank al deze dieren voor de rol die ze in m'n leven gespeeld hebben. Ze hebben, ieder op hun eigen manier, veel voor me betekend.

Van sommige mensen ben ik blij dat ze dood zijn. De dood van mijn vader, bijvoorbeeld, heeft een enorme bevrijding voor me betekend. Het is heel goed voor me geweest dat hij ruimte heeft gemaakt voor mij en mijn broers. Aan anderen denk ik nog steeds wel eens met genegenheid terug. Zo heeft mijn oma een speciaal plekje in mijn hart. Een bijzondere, krachtige vrouw die op pure wilskracht het voor haar kinderen beter heeft gemaakt dan zij het ooit gehad heeft. Een vrouw die op haar 76e nog totaal verliefd werd en een aantal gouden jaren heeft beleefd met haar Ome Jaap. Een vrouw die ik heel graag mocht, die beschuitjes precies in acht schijfjes kon snijden en die mijn nichtjes en mij op bed serveerde wanneer we bij haar logeerden en sliepen in de mooie voorkamer. Ik ben blij dat ik haar gekend heb.

Memento Mori - gedenk de doden. Jij bestaat uit ze, en ze maken deel van je uit. Wie gedenk jij vanavond?

Herfst in volle gang!

Ondanks dat de temperaturen best draaglijk zijn, gaan we onverbiddelijk naar het donkerste moment en de koudste tijd toe. Onze planeet draait nu steeds verder van die heerlijke, goddelijke, ons verwarmende en in leven houdende zon vandaan, en we moeten het steeds meer hebben van de oogst van het afgelopen jaar en van het vuur en de liefde in onszelf en voor elkaar.

Wees zo lief voor jezelf en anderen als je op kunt brengen. En als je merkt dat je niet veel liefde te geven hebt op dit moment, vraag er dan om van een ander. Door liefde te delen, vermenigvuldigen we haar. Door ons liefdevol te gedragen merken we dat afscheidingen tussen ons niet zo belangrijk zijn. Liefde is, en ego's laten zich er met plezier door oplossen.

Laat dit een deel van jouw oogst zijn: dat je een oneindig reservoir aan liefde in jezelf ontdekt. Je bent een prachtig punt van bewustzijn in het grote Universum, stralend en totaal in orde! Vanuit deze oogst kun je vrijelijk geven. En vrijgevigheid ontmoet vrijgevigheid.

Geef gul, deel van harte. En vraag, want je zult gegeven worden. Geniet van de schoonheid van de herfst en al haar geschenken, en bereid je voor op de confrontatie met de dood, binnenkort (Samhain). Ook dit is - uiteindelijk - een geschenk, misschien het meest waardevolle dat je in je leven mag ontvangen.

Dikke kus,

Maria

The day after the night before....

Zo, gisteren de tweede trancereis van het seizoen gehad. Was een bijzondere avond.
Het was om te beginnen nu echt herfstig, met harde regen aan het begin van de avond. Hierdoor leek het erop dat er niet veel mensen zouden komen, maar om 20.00 uur waren we toch met ons tienen. Een mooie groep.

Voordat de avond begon had ik de ruimte gereinigd met salie. Nadat iedereen zich had voorgesteld begon ik met het aanroepen van de krachten van de windrichtingen, Moeder Aarde en Vader Hemel. Hierna gingen we naar de grote werkruimte, waar iedereen eerst een eigen nestje maakte, voor de trancereis straks.

De eerste oefening was een Tibetaanse kristalreiniging. Bij deze reiniging stel je je voor dat er vanuit de aarde heel fijn, heel puur zand omhoog komt door je voeten. Het zand stijgt langzamerhand door je benen, je bekken, je lichaam, je armen, nek, handen en hoofd, totdat het er bij je vingertoppen en kruin weer uitstroomt. Het zand neemt alle ongerechtigdheden die van binnen aan je vast zaten mee. Op een gegeven moment stopt de toestroom van zand van onderen, en stroom je via je kruin en vingertoppen helemaal leeg. Dan ben je helemaal opgeruimd, en door de kristallen samenstelling van het zand, opgeladen met nieuwe energie.
Daarna gingen we onze oogst van het afgelopen jaar bij langs - dat was immers het thema van de avond. We lieten muziek van Gabriëlle Roth door ons heen stromen net zoals het zand, en met de stroming van de muziek gingen we het afgelopen jaar in omgekeerde volgorde na, te beginnen bij oktober 2012 en eindigend bij november 2011. De neerslag van de indrukken die waren opgedaan kon iedereen kwijt op een blaadje, in tekst en/of beeld.

En toen was het tijd voor de trancereis. Na een ontspanningsoefening gingen we aan de wandel langs een meer in de schemering. Op een gegeven moment kwamen we aan een strandje. Er bleek in de verte een bootje aan te komen. Het bootje legde aan, en de priesteres die er in stond nodigde je uit om aan boord te komen. Zacht nam de boot je mee over het meer. Het werd donkerder en donkerder, en in de mist kon je geen hand voor ogen meer zien. Plotseling hief de priesteres haar handen omhoog, en haalde ze met een majestueus gebaar weer neer. Daar lag Avalon, badend in het licht van de afnemende maan..... de boot legde aan.... en daar begon ieders individuele reis.

 

Opnieuw waren de ervaringen heel divers. Van heel gedetailleerde, uitgebreide belevenissen tot enkele kleurervaringen tot gewoon lekker liggen en ontspannen. Wel was iedereen na afloop tevreden over haar of zijn eigen reis: er was iets meegemaakt dat kon dienen als steun in de rug wanneer je je de komende winter (spiritueel) niet zo goed voelt.

Het was weer mooi. Ik ben weer dankbaar. En ik verheug me nu al op 23 november, de volgende keer!

Wat is jouw oogst van het afgelopen jaar?

Nou, ik ben nu al superbenieuwd naar aanstaande vrijdag! Uiteraard houdt de vraag voor die avond mij ook bezig. En het is een rijke, diverse oogst voor mij. Positief, negatief, licht, zwaar, blijvend, onzeker, nu alweer voorbij.... van alles in allerlei gradaties. Ik kan er een mooie collage van maken.

En dat maakt me benieuwd naar de oogsten van de deelnemers van vrijdag. De trommel kijkt me al dagen aan - speel nou op me, bespeel me nou, ik wil me laten horen - en die combinatie belooft een rijke avond. Nog twee nachtjes slapen.....

Eerste trancereis van de herfst

Hallo samen!

Vrijdag 12 oktober is het weer zo ver: van 20.00 tot 22.00 uur trancereis in het Hortus Huys, Grote Kruisstraat 3 in Groningen. Je bent vanaf 19.45 uur van harte welkom!

Deze keer zal het te maken hebben met het oogsten van dingen en ervaringen van het afgelopen jaar. En zoals altijd heeft een oogst verschillende kanten: mooi en lelijk, zinvol en nutteloos, blijvend en tijdelijk.. en ga zo maar door.
Op deze avond krijg je een overzicht van jouw oogst van het afgelopen jaar. Tijdens de trancereis zul je een ervaring krijgen die je helpt om je oogst zo goed mogelijk te verwerken tot voeding voor een mogelijke innerlijke winter. Zo sla je 'spirituele energie' op die je kunt gebruiken op het moment dat je 'verse' energie even schaars is, bijvoorbeeld wanneer je ziek bent, of je geestelijk of emotioneel niet goed voelt.
We zullen werken met sjamanistische oefeningen, kritische analyse en, natuurlijk, een trancereis!

Ik heb er alweer heel veel zin in, en de trommel ook. Dus hopelijk zie ik je aanstaande vrijdag! Deelname is trouwens 10 Euro.

Heel veel liefs!
Maria