Ik ben nog steeds beduusd van de ervaring van de trancereis van gisteravond. Wat een energie! En wat een transformaties op heel diep niveau... ik kan het nog niet helemaal bevatten. Hoeft misschien ook niet.
Eerst hebben we een aantal oefeningen gedaan waarbij de prefrontale cortex beziggehouden werd met herhalende taakjes, zoals het opschrijven van tegenpolen of het categoriseren van gegeven tegenpolen in 'mannelijk' en 'vrouwelijk'. Doordat dit deel van ons brein van alles te doen had werd het voor de rest van ons wezen mogelijk om aan het werk te gaan.
In deze tijd groeide de ontvankelijkheid van ieder voor de energie die opgeroepen was door de beroking van Mariëtta en het aanroepen van de krachten van de windrichtingen en de bijbehorende spirits, deva's, engelen, kabouters en feeën. Vervolgens heb ik een verhaal verteld van Aphrodite en Ares, hun ontstaan en hun liefdesrelatie. Daarna zijn we op trancereis gegaan via het Aardevuur, op weg naar de innerlijke geliefde.
Al tijdens de reis vroeg ik me op een gegeven moment vertwijfeld af:"Ik word toch geen Jomanda?" Gelukkig was dit slechts een voorbijtrekkend zorgje, want wat ik zag was heel erg interessant, en tot nu toe voor mij nog onbegrijpelijk: er waren spirituele entiteiten 'aan het werk' bij enkele van de mensen die aan het reizen waren. De volgende namen kwamen bij me naar boven: Uriël, Gabriël, Raphaël en Michaël. Iedere keer dat er een naam naar boven kwam, keek één van de entiteiten even naar me en knikte vriendelijk.
Na afloop bleken de mensen aan wie 'gewerkt' was misselijk te zijn. Ook beschreven ze ervaringen van ingrijpen bij verschillende chakra's. Die misselijkheid is iets dat vaker voorkomt bij mensen die spiritueel opnieuw 'uitgelijnd' worden. Dit zijn fikse ingrepen in ons gehele zijn, inclusief aura en etherisch lichaam. Het kan zijn dat ons evenwichtsorgaan dit niet meteen pakt, en je kunt dan net zo misselijk zijn als na een heftig achtbaantochtje.
We hebben een oefening gedaan om gezamenlijk te aarden en ons te verbinden met het Universum. Ook hier waren de Engelenkrachten weer aanwezig, en opnieuw was ik een beetje bang om een Jomanda-achtig typ te worden. Nergens voor nodig, hoop ik. Gewoon onwennigheid...
In ieder geval een memorabele avond, en opnieuw met grote dank aan de spirit van de trom, die zich al boventonen vormend duidelijk geroerd heeft, en ons heeft geholpen om ons over te geven aan de Universele Energie van Liefde.
Ik heb nu al inspiratie voor de volgende keer: Engelen werk! De combi trancereis-lichtwerk, waar ik heel lang naar gezocht heb, heeft zich nu zomaar aangediend. Ook dank aan Hans hiervoor. En uiteraard mijn diepe dank aan de aanwezige krachten, die ons bijgestaan hebben en ons geholpen hebben onze weg te gaan! Dit moet nog even 'indalen'....
