Wat weer een bijzondere trancereis gisteravond. De volle maan straalde op ons neer, en daarom hebben we de beroking heerlijk buiten in het veld gedaan, met meteen maar een Tolteekse oefening om de maanenergie op te nemen erbij. Daarna binnen verder met een kort rondje kennismaking en het aanroepen van de windrichtingen, Moeder Aarde en het Groot Mysterie.
De oefeningen die volgden cirkelden allemaal rond de thema's verlies, afscheid en dood. En de laatste oefening, waarbij je eerst ging staan als een boom, daarna je blaadjes verloor en uiteindelijk zelf stierf en vermolmde was de voorbereiding op de trancereis.
Tijdens de trancereis waren er veel voorouderspirits aanwezig. Iedere reizger had er minstens twee bij zich uit de antieke tijd, die 'hun' nazaat goed begeleidden en verzorgden. Gisteravond kon ik er niets over zeggen, omdat ik er nog zo van onder de indruk was. Maar dat ze geholpen hebben werd wel duidelijk uit de ervaringen die mensen gehad hebben. Iedereen heeft het mysterie van de dood op zijn of haar manier mogen ervaren, net zoals in Oude Tijden de deelnemers aan de Eleusynische Mysterieën dat meemaakten. Niet-ingewijden toen viel het op dat het wel leek alsof de ingewijden niet meer bang waren voor de dood. Zelf spraken zij er niet over, omdat de ervaring wel te vertellen, maar niet over te dragen is.
Daarom is er ook geen afbeelding bij dit blog. Ik heb gekeken onder dood, death, la mort, der Tod, muerte, Hades en Hel, maar de beelden die ik daar tegenkom zijn heel erg stereotyp en doen de ervaringen van vrijdagavond volstrekt geen recht. Het is niet zoals op de plaatjes. Dood - anders dan u denkt.
Ik ben intens dankbaar en blij dat we dit hebben mogen meemaken. En ik verheug me nu al op de volgendke keer, op 22 november!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten