Het was weer bijzonder, de trancereis

Eerst al je zware energie verzamelen en liefdevol opnemen in de gloed van je robijnrode hartkracht, om daarna diep, diep de Aarde in te gaan om te sterven en weer te herrijzen...
Het was een intieme, intense belevenis met een klein groepje.
Opmerkelijk: zoveel afmeldingen tegelijk zijn er nog nooit geweest. Misschien vanwege de maar voortwoekerende winter? Of is het thema van deze keer iets waar veel mensen tegenop zien? In ieder geval heb ik weer van de avond genoten, en ik dank Mariëtta voor haar energetische ondersteuning op afstand, ondanks de wang als een kleurrijke meloen van de kaakchirurgie.
En ik ben benieuwd naar de Lange Man!

Wees gezegend, en tot de volgende keer,

Maria